Scheiden en ego en rouw

Ego

Wanneer een relatie beĆ«indigd wordt voelt de verlatene zich bijna altijd afgekeurd en vernederd. Wanneer je dit overkomt, besef dan dat dit altijd je ego is.

Ook kinderen voelen zich afgekeurd bij verlating. Daarom is het ook zo belangrijk om hen te laten praten. Als ze niet willen praten dan uit zich dit altijd op een later moment, bijv. in schoolprestaties. Doe wat je kunt om de situatie uit te leggen en zoek zo nodig hulp.

Als je geen grip kunt krijgen op de situatie, probeer het dan los te laten, uit respect voor de individuele vrijheid en begrip voor de verlater. Je kunt liefde niet dwingen. Dit kan de kinderen enorm veel ellende besparen. Na een definitieve verlating is de enige weg: loslaten, verwerken en aanvaarden. Accepteer dat sommige vragen altijd onbeantwoord zullen blijven.

Wanneer er kinderen bij een scheiding betrokken zijn is er een groter belang dan je individuele belang, dus hier vanuit geredeneerd is respect en begrip voor elkaar heel belangrijk. Als het enigszins mogelijk is, blijf dan vrienden in het belang van de kinderen.

Degene die verlaten wordt kan zich na verloop van tijd eenzaam gaan voelen, zeker als de ex-partner zich op een nieuwe relatie heeft gestort. Deze eenzaamheid is een toestand van gemis, droefheid en (onbewust) verlangen naar een gemiste toekomst.

Rouw

Na een scheiding moet je afscheid nemen van je oude leven met alles wat daarbij hoorde, zoals je toekomstverwachtingen. Rouw is het antwoord dat mensen geven op het verlies van een betekenisvolle relatie. Het heeft te maken met het verlies van iets of iemand waaraan we gehecht zijn. De kern van rouw is de pijn en het verdriet dat we voelen van het afgesneden zijn en de (vruchteloze) poging om die band te herstellen.

Geen opmerkingen: